Bankowość i usługi płatnicze: Luka w przepisach ustawy o usługach płatniczych – zmiany na horyzoncie?

Obecne brzmienie polskiej ustawy o usługach płatniczych (UUP) zawiera istotną lukę, zgodnie z którą możliwe jest posiadanie podwójnego statusu zarówno krajowej instytucji płatniczej w rozumieniu dyrektywy PSD2 (KIP), jak i małej instytucji płatniczej (MIP). Najwyraźniej regulator – Komisja Nadzoru Finansowego (KNF) zdaje sobie sprawę z tej sytuacji.

Zgodnie z UUP, MIP-y mają możliwość (w niektórych sytuacjach nawet obowiązek) ubiegania się o licencję KIP. Jednak fakt uzyskania („podwyższenia”) licencji KIP nie wpływa automatycznie na ważność statusu MIP. W rzeczywistości możliwe jest posiadanie:

(i) dokładnie takiego samego zakresu uprawnień w ramach obu statusów MIP i KIP,

(ii) szerszego zakresu uprawnień w ramach statusu KIP (w porównaniu do MIP),

(iii) szerszego zakresu uprawnień w ramach statusu MIP (w porównaniu do KIP),

(iv) całkowicie różny zakres uprawnień w statusach KIP i MIP,

(v) krzyżujące się zakresy uprawnień w statusach KIP i MIP.

Omawiana luka prawna prowadzi w praktyce do wielu problemów, gdyż regulacje zarówno dla podmiotów MIP, jak i KIP różnią się w sposób istotny, np. w takich obszarach jak:

(i) obowiązki sprawozdawcze,

(ii) środki nadzoru KNF,

(iii) wymogi kapitałowe,

(iv) ograniczenia dotyczące działalności MIP (terytorialne, średnia miesięczna wartość transakcji, wartość środków przechowywanych dla jednego użytkownika).

Jak wspomniano, KNF jest świadoma istniejącej luki. Oznacza to, że w najbliższym czasie powinniśmy spodziewać się nowelizacji UUP.